Πακιστανικά αραχνίδια και απολιθώματα από το Σβάλμπαρντ: Γνωρίστε τις επιστημονικές αποστολές «Constantine S. Niarchos Expeditions»
Όταν ακούμε τη λέξη «έρευνα αιχμής», φανταζόμαστε επιστήμονες με λευκές ποδιές να δουλεύουν μέσα σε αποστειρωμένα εργαστήρια. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, το μόνο που χρειάζεται είναι να βγει κανείς στον κόσμο και να ανακαλύψει τι υπάρχει εκεί έξω. To ταμείο (fund) Constantine S. Niarchos Expeditions (Επιστημονικές Αποστολές «Κωνσταντίνος Σ. Νιάρχος»), που πήρε το όνομά του για να τιμήσει τον γιο του ιδρυτή του ΙΣΝ και πρώτο Έλληνα που έφτασε στην κορυφή του Έβερεστ, υποστηρίζει τους ερευνητές του American Museum of Natural History στα ταξίδια τους, στην άκρη του κόσμου, για να μας βοηθήσουν να τον κατανοήσουμε καλύτερα.
Στη μεταπανδημική εποχή, έχουμε αντιληφθεί ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε μέχρι να φτάσουμε στην πλήρη κατανόηση του κόσμου. Όλοι μας, σε αυτόν τον πλανήτη, όσο μακριά κι εάν ζούμε, έχουμε μια σχέση αλληλεξάρτησης. Οι κάτοικοι μιας ηπείρου μπορεί να επηρεάζονται σημαντικά από την φύση μιας άλλης, ακόμα κι αν αυτό φαίνεται περίεργο. Έτσι, σήμερα, η σημασία της ουσιαστικής και διαρκούς έρευνας του φυσικού κόσμου είναι πιο εμφανής από ποτέ.
Οι αποστολές βασίζονται στη μακροχρόνια δέσμευση και αφοσίωση του American Museum of Natural History στην έρευνα. Το 2014, σε μια από τις επιστημονικές αποστολές στη νήσο Βανουάτου του Νότιου Ειρηνικού για τη μελέτη της τοπικής ορνιθοπανίδας, μελετήθηκαν παράλληλα και οι μεταβολές που έχει υποστεί η βιοποικιλότητα με την πάροδο του χρόνου, συγκρίνοντας τα αποτελέσματα της αποστολής του 2014 με μια άλλη παλαιότερη αποστολή του Μουσείου 90 χρόνια νωρίτερα.
Το ταμείο (fund) ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Μουσείου και την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Χρηματοδοτεί πλήθος διεθνών ερευνητικών αποστολών, κάθε χρόνο, σε επιστημονικούς τομείς που σχετίζονται με το Μουσείο.
Στο πλαίσιο μιας από τις αποστολές μελετήθηκε η τροφή που καταναλώνουν οι βδέλλες στα δάση της Καμπότζης για να διαπιστωθεί η παρουσία θηλαστικών στην περιοχή, για την ανίχνευση των οποίων δεν υπήρχε άλλη διαθέσιμη μέθοδος. Σε άλλες αποστολές μελετήθηκαν νυκτόβιες αραχνίδες στο Πακιστάν, απολιθώματα της ύστερης Ιουρασικής περιόδου στο Ουαϊόμινγκ , η παράλληλη εξέλιξη των σφηκών και των φυτών-ξενιστών τους στην Αυστραλία, απολιθώματα τριλοβιτών στα νησιά Σβάλμπαρντ, η αναπαράσταση ζώων σ’ ένα αρχαίο βασίλειο του Σουδάν, καθώς και τι συνεπάγονται οι μεγάλες εποχιακές περίοδοι σκοταδιού για τα βιοφθορίζοντα ψάρια που ζουν στα νερά ανοιχτά της Γροιλανδίας. Στην αποστολή στη Γροιλανδία πέρα από το γεγονός ότι οι επιστήμονες κατέγραψαν το μόνο γνωστό είδος βιοφθορίζοντος ψαριού στην Αρκτική, ανακάλυψαν ότι είναι γεμάτο αντιψυκτικό.
«Ήταν λίγο σαν μια ιστορία μυστηρίου», αναφέρει ένας από τους ερευνητές της αποστολής στη Γροιλανδία, περιγράφοντας το ταξίδι που τους οδήγησε εκεί. Και στις αποστολές, όπως συμβαίνει και σε κάθε καλή ιστορία μυστηρίου, το κυνήγι μπορεί να είναι εξίσου συναρπαστικό με τη λύση του.
Cover photo: Peter Kragh