Εκπρόσωποι της Επιστήμης, της Φιλοσοφίας και των Τεχνών μέσα από ξεχωριστές οπτικές συνέθεσαν μια μοναδική πολυφωνία, στην προσπάθεια τους να δομήσουν και να αποδομήσουν την έννοια του Έρωτα.
Ο Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας και Κλασικών Σπουδών στο Institute for Advanced Study, κ. Άγγελος Χανιώτης, ο Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και Διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, κ. Νίκος Σταμπολίδης, ο Ψυχίατρος - Ψυχαναλυτής και Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, κ. Νίκος Τζαβάρας και η σεναριογράφος κ. Μιρέλλα Παπαοικονόμου διερεύνησαν από κοινού τους ποικίλους τρόπους ανάγνωσης και κατανόησης μιας έννοιας που δεν έπαψε ποτέ να τροφοδοτεί γόνιμα την ανθρώπινη έκφραση και δημιουργία.
Μέσα από τη συζήτηση αναδείχθηκαν και αναλύθηκαν, μεταξύ άλλων, οι ποικίλες μορφές και εκφάνσεις του πολύπλοκου φαινομένου του έρωτα καθώς και η σχέση του και οι διαφορές, αν υπάρχουν, με την αγάπη και το πάθος. Με μία γλαφυρή περιγραφή, ο Καθηγ. Νίκος Σταμπολίδης αποτύπωσε την έννοια του έρωτα αναφέροντας πως «Ο έρωτας δεν είναι τίποτε άλλο από μία ορμή. Μία ορμή κίνησης ενός ερωτευμένου προς τον στόχο που έχει ο ίδιος επιλέξει. Δηλαδή, είναι η απόσταση ενός βέλους που μόλις ξεφύγει απ’ την τεντωμένη χορδή του τόξου του τρέχει προς τον στόχο. Αυτή η απόσταση είναι έρωτας. Όταν τον βρει, δεν είναι πια».
Στην ερώτηση «τι είναι Έρωτας» η κ. Μιρέλλα Παπαοικονόμου έδωσε τη δική της απάντηση, κάνοντας αναφορά στον έρωτα «για την τέχνη, τη φύση και τη θάλασσα» που, όπως είπε, διαπερνά τον χρόνο, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «ο έρωτας είναι το χάπι για την αθανασία, για την αθανασία της ψυχής».
Από την πλευρά του, ο Καθηγ. Άγγελος Χανιώτης ανέφερε, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο της συζήτησης για τη διαφορά έρωτα και αγάπης, πως αυτή έχει, τρόπον τινά, ως σημείο εκκίνησης μία συντακτική διαφορά ανάμεσα στο «αγαπώ» και το «ερωτεύομαι»: «Το αγαπώ είναι ενεργητικό. Εγώ αγαπώ, εγώ προσφέρω κάτι. Το ερωτεύομαι είναι μέσο ή παθητικό, εγώ είμαι το αντικείμενο κάποιας ενέργειας, η οποία είναι εσωτερική. Κι αυτό βρίσκω έχει σημασία για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον έρωτα».
Στο πλαίσιο της χθεσινής συζήτησης, οι ομιλητές συζήτησαν για τις συνθήκες εκείνες που ενδεχομένως προκαθορίζουν τις επιλογές μας στον έρωτα και τον ρόλο των προτύπων και της οικογένειας σε αυτή τη διαδικασία. Η διαχρονικότητα του έρωτα βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης καθώς και οι πολλές μεταμορφώσεις του που συναντάμε κατά την ιστορία της ανθρωπότητας σε διαφορετικές μορφές τέχνης, εστιάζοντας στις παραστάσεις του έρωτα σε διάφορες εκφάνσεις της αρχαίας ελληνικής τέχνης.
Από την οπτική γωνία της Ψυχανάλυσης, ο Καθηγ. Νίκος Τζαβάρας έδωσε τη δική του ερμηνεία για την έννοια του έρωτα σημειώνοντας πως αποτελεί «μία εκδήλωση του ασυνειδήτου» στο οποίο, όπως είπε, «περιλαμβάνονται ορισμένα αρχαϊκότερα βιώματα του κάθε ατόμου». Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας πως «η αγάπη, ο έρωτας οπωσδήποτε συνυφαίνεται με το σώμα, αυτό δηλαδή που η αρχαία ελληνική τέχνη τόσο έξοχα αναπαριστά το έχουμε και στην πραγματική ψυχοσεξουαλική εξέλιξη του κάθε ανθρώπου».
Τους ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ επιμελείται και συντονίζει η Άννα-Κύνθια Μπουσδούκου.
Οι επόμενοι ΔΙΑΛΟΓΟΙ θα πραγματοποιηθούν στις 21 Μαρτίου 2018. Περισσότερες πληροφορίες θα είναι διαθέσιμες σύντομα.